Buod ng Aralin. Ang stigmatization ay isang uri ng kahihiyan na maaaring humantong sa isang nagkasala na gumawa ng higit pang krimen sa hinaharap, habang ang reintegrative shaming ay nagpapakita sa nagkasala ng hindi pag-apruba ng kanyang mga kasamahan ngunit ang pag-unawa na siya ay pinahihintulutan na bumalik sa ang grupo pagkatapos na makilala ang mga kahihinatnan at epekto ng kanyang mga aksyon.
Ano ang stigmatic shaming?
Ang stigmatic shaming ay ang ginagamit ng mga hukom sa Amerika kapag pinaskil nila ang isang nagkasala ng karatula sa kanyang ari-arian na nagsasabing "isang marahas na felon ay nakatira dito", o isang bumper sticker sa kanyang sasakyan na nagsasabing "Ako ay isang lasing na driver". Ang stigmatic shaming ay idinisenyo upang ihiwalay ang nagkasala bilang isang outcast sa natitirang bahagi ng buhay ng nagkasala.
Ano ang konsepto ng reintegrative shaming?
Sa kriminolohiya, ang reintegrative shaming theory ay binibigyang-diin ang kahalagahan ng kahihiyan sa kriminal na parusa. Pinaniniwalaan ng teorya na ang mga parusa ay dapat tumuon sa pag-uugali ng nagkasala sa halip na sa mga katangian ng nagkasala.
Ano ang isang pagkakaiba sa pagitan ng stigmatization at reintegrative shaming?
Ang stigmatization ay walang galang na kahihiyan; ang nagkasala ay tinatrato bilang masamang tao. Ang stigmatization ay hindi nagpapatawad-ang nagkasala ay naiwan nang permanente ng mantsa, samantalang ang reintegrative shaming ay forgiving-ang mga seremonya upang patunayan ang paglihis ay winakasan ng mga seremonya para decertify deviance.
Sino ang nagsabi na ang kahihiyan ay maaaring maging stigmatizing o Reintegrative?
Seksyon 1: Paglalarawan ng teorya Ang reintegrative shaming ay medyo bagong teorya mismo. Una itong nilikha noong 1989 ni John Braithwaite bilang alternatibo sa teorya ng pag-label.
