Ang
Legg-Calve-Perthes disease (LCPD) ay karaniwang hindi sanhi ng genetic factor (kaya ang ay kadalasang hindi namamana), ngunit may ilang mga kaso kung saan ang LCPD ay nakakaapekto sa higit sa isa miyembro ng pamilya. Sa maliit na porsyento ng mga familial na kaso na ito, ang mga pagbabago o mutasyon sa COL2A1 gene ay natagpuang sanhi ng LCPD.
Gaano kadalas ang sakit na Legg-Calve-Perthes?
Ang
Legg-Calve-Perthes disease ay nakakaapekto sa mas mababa sa 1 porsiyento ng pangkalahatang populasyon at samakatuwid ay napakabihirang, ngunit ito ay apat na beses na mas karaniwan sa mga lalaki kaysa sa mga babae. Ipinakita rin ng mga pag-aaral na ang mga bata na may mga magulang na may sakit ay mas malamang na makakuha nito.
Namana ba sa mga aso ang Legg Perthes disease?
Ang
Legg-Calve-Perthes ay nangyayari sa mga batang aso at isang namamanang kondisyon ng maliliit na lahi, gaya ng Chihuahuas, Bichon Frises, Poodles, Pomeranian, at terrier. Maaari rin itong mangyari sa mga pusa. Karaniwan din ito pagkatapos ng trauma o pinsala sa binti o balakang.
Paano nagsisimula ang sakit na Perthes?
Legg-Calve-Perthes disease ay nangyayari kapag masyadong maliit na dugo ang ibinibigay sa ball portion ng hip joint (femoral head) Kung walang sapat na dugo, ang buto na ito ay nagiging mahina at nabali madali. Ang dahilan ng pansamantalang pagbawas ng daloy ng dugo sa femoral head ay nananatiling hindi alam.
Ano ang pagbabala ng sakit na Legg-Calve-Perthes?
Ang pangmatagalang prognosis para sa mga batang may Perthes ay mabuti sa karamihan ng mga kaso. Pagkatapos ng 18 hanggang 24 na buwan ng paggamot, karamihan sa mga bata ay bumalik sa pang-araw-araw na gawain nang walang malalaking limitasyon. Ang balakang ay isang "ball-and-socket" joint.
