Mga mandatoryong sistema ng pag-uulat, karaniwang pinagtibay sa ilalim ng batas ng Estado, sa pangkalahatan ay nangangailangan ng pag-uulat ng mga kaganapan sa sentinel, gaya ng mga partikular na pagkakamali, masamang pangyayari na nagdudulot ng pinsala sa pasyente, at hindi inaasahang mga resulta (hal., seryoso pinsala o pagkamatay ng pasyente.
Kailangan bang iulat sa publiko ang mga medikal na error?
Nakamit ang pangkalahatang pinagkasunduan, gayunpaman, sa mga bioethicist at sa mga nasa loob ng medikal na propesyon: may etikal na obligasyon ang mga manggagamot at surgeon sa mga pasyente na ibunyag ang mga pagkakamaling nagawa sa panahon ng kanilang pangangalagang pangkalusugan [2, 3].
Ibinubunyag mo ba ang mga medikal na error sa mga pasyente?
Karamihan sa mga doktor at propesyonal na organisasyon ay sumasang-ayon na may etikal at moral na obligasyon na ibunyag kapag ang isang masamang pangyayari ay nagreresulta mula sa isang medikal na error, batay pangunahin sa mga konsepto ng awtonomiya at hustisya. Ang pagkabigong ibunyag ay nakakaapekto sa awtonomiya ng pasyente na gumawa ng matalinong mga desisyon tungkol sa kanyang kalusugan.
Bakit hindi iniuulat ang mga medikal na error?
Hindi nag-uulat ng mga error sa gamot nililimitahan ang mga pagkakataon upang mapabuti ang kaligtasan ng pasyente. Naiulat na ang mga hadlang sa pag-uulat ng mga error sa gamot at near-miss ay kinabibilangan ng kultura, sistema ng pag-uulat, gawi sa pamamahala, takot, pananagutan, at pinsala sa mga pasyente.
Kailan dapat ibunyag ang isang medikal na error?
Iminumungkahi ng mga rekomendasyon na ang pagsisiwalat ay gawin pagkatapos na mangyari ang pagkakamali 36 Karaniwan, hindi inaasahan ng mga pasyente ang isang medikal na pagkakamali na magaganap. Samakatuwid, mahalagang isaalang-alang ang timing ng pagbubunyag, gayundin ang mga pangkalahatang pag-iingat at pinakamahuhusay na kagawian na pumapalibot sa pagbubunyag ng lahat ng masamang balita.
